Niet-aangeboren hersenletsel

In 2013 overkwam Willem een ernstig auto-ongeluk, waardoor hij blijvend hersenletsel opliep. Na ruim twee jaar revalideren mocht hij eindelijk weer thuis komen. Dat moment bracht blijdschap, maar er kwamen ook veel vragen op ons af. Op aanraden van een kennis zijn we toen lid geworden van Helpende Handen. Zij hebben ons geholpen met waardevolle informatie en ons de weg gewezen naar hulpinstanties.

Enkele tijd later bezochten we een bijeenkomst van de contactgroep NAH. Tijdens zo’n bijeenkomst zijn er niet alleen waardevolle lezingen door deskundigen op medisch, psychosociaal en pastoraal gebied, maar ook groepsgesprekken. In de gespreksgroep ontdekten we dat we niet alleen stonden met bepaalde vragen en ervaringen. Het betekende veel voor ons dat meerdere mensen in de groep aangaven hoe moeilijk het is dat er vaak onbegrip bestaat over NAH, omdat het letsel aan de buitenkant meestal niet zichtbaar is.

Door de reformatorische identiteit van Helpende Handen is er ook herkenning van vragen op geestelijk gebied. Het is dan ook zeer waardevol om ervaringen en vragen samen te kunnen delen om elkaar zo tot een hand en voet te kunnen zijn.