Wat als je kind (onbedoeld) uit het zicht raakt bij familie en vrienden?

Donderdag 13 maart werd een contactavond gehouden voor ouders van kinderen met een ernstig meervoudige beperking. Hieronder is een samenvatting geplaatst van deze avond.

We zijn de avond begonnen met het lezen van Mattheüs 20:20-28 en gebed. Vervolgens hadden we een lezing Arianne Plambeck, orthopedagoog bij Adullam. Ze nam ons mee met het thema: ‘Wat als je kind (onbedoeld) uit het zicht van familie en vrienden raakt?’

De geboorte van kinderen met een beperking geeft naast vreugde ook verdriet om ziekte of beperking.

Aan de hand van vier punten heeft Arianne ons meer verteld over:
1. Kind en het systeem
2. Beeld van de brug
3. Levend verlies
4. Rouwtaken

Ad. 1: Cirkel van kind in het midden, gezin daaromheen en familie en vrienden in de buitenste cirkel. Door zorg verandert contact, kan dit naar de verwateren. Maar in tijden van zorg heb je ook juist steun nodig. Hoe kun je kijken naar je contacten?

Ad. 2: De metafoor van een brug kan een relatie uitbeelden. 2 pijlers vormen met daarop de boog en weg vormen een stevige brug. Valt er 1 weg, dan stort brug in. Zo ook in relaties. Is er 1 van de 2 pijlers wankel of kun je de contacten minder onderhouden, raakt de relatie uit balans. Wat kun je doen als de ander meer afstand houdt?

– Behoefte vertellen
– Verwachtingen delen
– Open gesprek voeren
– Tijd vrijmaken
– Neem initiatief tot contact
– Toon belangstelling voor de ander

Ad. 3: Manu Keirse is een rouwdeskundige. Hij heeft het bij levend verlies over levenslang rouwen omdat het kind met een beperking niet voldoet aan verwachtingen. Je moet verwachtingen bijstellen. Verdriet verwijst naar verlies en verlangt naar verbinding (met de ander).

Ad 4: Verlies moet je onder ogen zien om verder te komen in het proces van accepteren. Daarbij heeft Manu Keirse het over rouwtaken. Dit wordt vaak gebruikt bij overlijden van naasten, maar kan ook worden ingezet bij levend verlies):

– De realiteit onder ogen zien (het gaat niet anders worden)
– De pijn van verlies ervaren
– Je aanpassen aan een leven zonder de ander (breder trekken, achteruitgang is verlies)
– Opnieuw leren genieten terwijl je herinneringen bewaart

Deze taken lopen door elkaar en kosten energie. Daarom kun je in een (levend) rouwproces erg moe zijn.

Na de lezing was er een pauze. Daarna zijn we in groepjes uiteengegaan om met elkaar te spreken over vragen rond het thema. Verdriet, maar ook de vreugde die onze kinderen brengen kwam ter sprake. Als het gaat om relaties met familie en vrienden hebben we voorbeelden van verliezen, maar ook zeker van heel waardevolle ontmoetingen en gebeurtenissen.

We besloten met het zingen van een psalm en gebed, waarna nog door verschillende mensen werd nagepraat.