Weblog

“Ziezo”, zuchtte ze. “We zijn er weer. Achter dat scherm vond ik helemaal niets.” Deze uitspraak klonk tijdens de eerste fysieke bijeenkomst in het nieuwe clubseizoen. Een bezoekster gaf hiermee stellig aan dat zij niet had kunnen wennen aan de online clubbijeenkomsten, die zij vanachter het computerscherm had gevolgd. Persoonlijk bij elkaar komen vond zij veel fijner. Begrijpelijk.

Achter dat scherm? Daar kun je wel veel zien en horen. En gelukkig hebben veel clubleden de Bijbelvertellingen kunnen horen, die gedaan zijn tijdens de online bijeenkomsten. Maar je kunt niet terugpraten. En samen zingen lukt ook niet echt. Gelukkig konden de clubleden weer achter de computerschermen vandaan komen. Verdeeld over twee zaterdagen konden ze in deze regio weer (in twee groepen) naar een gewone clubmiddag komen.

Toch bleef het heel druk achter de schermen. Ik doel op het werk dat ‘achter de schermen’ gebeurt. In de vorige weblog vroeg Inge van Hell aandacht voor de vele vrijwilligers binnen Helpende Handen. Zonder hen kunnen er geen bijeenkomsten van lotgenotencontact worden georganiseerd. Met recht werd gezegd dat ze goud waard zijn.

Ik wil graag dezelfde loftrompet steken over alle afdelingsbestuursleden en clubleiding. Wat doen zij veel achter de schermen. Zeker nu er wat betreft coronamaatregelen weer meer mogelijk is, doen zij er alles aan de clubleden niet achter de schermen te laten zitten. Er worden weer fysieke clubbijeenkomsten voorbereid. Kosters worden gebeld, vertellingen worden voorbereid, knutselmateriaal wordt ingekocht. Allemaal werk achter de schermen. Uit waardering voor al dit werk wil ik de schijnwerpers een keer naar achteren richten. Naar achter de schermen.