Dezelfde taal
In vier gemeenten in het midden van het land is Helpende Handen één van de organisaties die voor de burgerlijke gemeente onafhankelijke cliëntondersteuning mag bieden.
Om uit te leggen waarom identiteitsgebonden ondersteuning van belang is, geven we onder andere aan dat wij dezelfde taal als de hulpvrager spreken. Dat dit belangrijk is wordt bevestigd door twee studenten van de CHE die onlangs onderzochten waarom de drempel om aan te kloppen bij de hulpverlening voor reformatorische mensen zo hoog is zo was onlangs in het RD te lezen. En een dag later vertelt in dezelfde krant een jeugdhulpverlener van het Leger des Heils dat het belangrijk is dat er medewerkers in deze organisatie zijn die zelf van reformatorische huize komen. Men moet de taal, cultuur en opvattingen begrijpen.
Het feit dat reformatorische inwoners te maken krijgen met niet-christelijke hulpverleners kan maken dat men een drempel ervaart en soms te laat om hulp aanklopt. Het is te begrijpen maar het kan ook een onterechte vrees zijn. Gelukkig staan veel hulpverleners open voor andere overtuigingen en respecteren zij die ook. We moeten er echter niet van uitgaan dat zij genoeg bagage hebben om te weten wat onze overtuigingen zijn. Dit vraagt bereidheid van de hulpvrager daarover duidelijk en open te zijn en hen daarin ‘mee te nemen’.
Laten we als reformatorische christenen in dit opzicht ons geluid maar laten horen en ons gepast vrijmoedig opstellen. Zoals de twee studenten oproepen: “Geef een niet-christelijke hulpverlener de kans om je te leren kennen.” Bij het vertolken hiervan kan een consulent van Helpende Handen de nodige ondersteuning bieden.
Ondertussen blijft het fijn als er wel dezelfde taal wordt gesproken. Dan kan een bezoek aan een hulpvrager zo maar meer worden dan het invullen van een formulier en vervolgen hulpvrager en cliëntondersteuner bemoedigd hun weg.
- Deel op:
