Hoogbegaafdheid - een beperking?
“Is je zoon hoogbegaafd? Wat fijn zeg. Dan gaat alles vanzelf hè, dan hoeft hij nergens moeite voor te doen. Dat lijkt me echt ideaal.”
“Mijn dochter is hoogbegaafd. Natuurlijk ben ik blij dat ze gezegend is met veel gaven en talenten. Maar dat betekent zeker niet dat alles vanzelf gaat, dat ze nergens moeite voor hoeft te doen.”
“Ik herken zoveel van mijn kind in mezelf. Van vroeger ja, maar ook nu nog wel. Tja, of hoogbegaafdheid een beperking is...? Ik vind het moeilijk om dat zo te noemen. Maar dat hoogbegaafdheid echt niet altijd of alleen maar ‘makkelijk’ is, dat het je op een bepaalde manier wel kan beperken in je functioneren in de maatschappij, in je sociale contacten en soms ook in de kerk, ja zo ervaar ik dat wel ja. Zowel voor mezelf als voor mijn kind...’
Herken je bovenstaande?
In de achterliggende maanden hebben we veel ouders van hoogbegaafde kinderen ontmoet. Ook de komende weken hopen we veel ouders te ontmoeten.
Terwijl ik naar aanleiding van deze ontmoetingen deze weblog schreef, kwam er een noodkreet in het nieuws. Zonder verder uitgebreid in te gaan op het bericht, onderstreept het in ieder geval de nood van ouders (en kinderen) en het belang van ondersteuning voor hen.
In eerste instantie hebben we ons afgevraagd of hoogbegaafdheid een onderwerp is waar Helpende Handen zich mee bezig zou moeten houden. Inmiddels hebben we de noodzaak hiervan geproefd.
Hoogbegaafdheid, een thema waar u en Helpende Handen elkaar vinden?
Ben je geïnteressseerd in bijeenkomsten voor ouders? Laat het ons weten.
Ben je geïnteresseerd in bijeenkomsten voor hoogbegaafde volwassenen? Ook dan ontvangen we graag je reactie.
Samen staan we sterk!
- Deel op:
