Weblog

‘Kom mee naar buiten allemaal, dan zoeken wij de wielewaal’. Kent u het lied nog van vroeger? Of we echt de wielewaal gaan zoeken, weet ik eigenlijk niet. De gidsen die ons gaan begeleiden houden nog een aantal dingen voor ons geheim.

Om maar “to the point” te komen: we hopen binnenkort met de deelnemers van de contactgroep Visuele beperking naar buiten te gaan.  Is dat zo bijzonder? 
Nou, een beetje wel, in vergelijking met andere bijeenkomsten voor lotgenotencontact. Die worden binnen georganiseerd.

We luisteren naar een lezing, we gaan in gesprek, we lunchen met elkaar, maar we houden alles wel binnenshuis. Eén keer per jaar doen we het bij deze groep in ieder geval wat onofficieel. Dan organiseren we een ontmoetingsdag. We plannen ruim de tijd in voor onderlinge gesprekken. Echter wel een dag met een link naar de beperking die de bezoekers ervaren: een visuele beperking. Soms een dag met een educatief tintje. Soms samen bezig in een kookworkshop. Deze keer gaan we naar buiten. We hopen de natuur te gaan beleven.

Twee enthousiaste gidsen weten alles over de natuurtuin Varsseveld in Leerdam. Hoe is dat om te ervaren als persoon met een visuele beperking? Bij helemaal geen zicht of een beperkt gezichtsvermogen zijn andere zintuigen vaak extra ontwikkeld. Tast, reuk en gehoor bijvoorbeeld. Naar alle waarschijnlijkheid is er van alles te tasten of te ruiken. Misschien horen we iets van de wielewaal. Hopelijk maakt het ons stil en verwonderd over Gods schepping. Even stil zijn in de natuur. Dan kunnen we na afloop binnen wel weer bijpraten.