Vertragen
Het einde van de zomervakantie is voor veel mensen een moment om zich af te vragen ‘hoe blijf ik het gevoel van rust en ontspanning de komende periode vasthouden?’. Na de eerste werk- en schoolweek blijkt dat niet eenvoudig te zijn. Het is alsof je op een rustige weg tussen de bossen en weilanden rijdt en moet invoegen op de snelweg. Je komt weer in het alledaagse ritme.
Rijden over rustige wegen roept bij mij een herinnering op. Tijdens de zomervakantie was ik met mijn gezin bij het Drielandenpunt. Ik zag daar de ANWB-autoroute, de Mergellandroute. Ik had nog niet eerder een autoroute gereden. Het leek me daarom leuk dat eens te proberen. Toen we een half uur aan het rijden waren, viel het me ineens op dat ik veel bewuster naar de omgeving keek. Ik dacht hierover na en realiseerde me dat ik geen direct reisdoel had; het autorijden was het doel.
Deze herinnering doet me denken aan vertragen bij complexe problemen. Als er een probleem is, ontstaat de neiging direct naar een oplossing te zoeken. Of er wordt een oplossing bedacht en men gaat op zoek naar de weg daarnaartoe. We zijn doelbewust en oplossingsgericht bezig. Wat we hierdoor vergeten, is eerst vertragen en de vragen ‘wat is de oorzaak of aanleiding van het probleem?’ en ‘ik denk dat dit de oorzaak of aanleiding is, maar hoe zien anderen dit?’ of ‘is dat wel zo?’ te stellen. Door bewust te vertragen en – desnoods doelloos - goed om je heen te kijken, kan het zijn dat je je andere dingen realiseert, ziet of bedenkt. Vertragen bevordert creativiteit, ook in het bedenken van oplossingen.
U, jij en ik. We zitten waarschijnlijk weer in ons alledaagse ritme. School, werk en dagbesteding vragen onze aandacht. Probeer de komende periode momenten te zoeken om te vertragen. Rijd eens binnendoor (om de file te vermijden). Tuur eens naar buiten of vraag een vriend, collega of begeleider ‘hoe zie jij dit?’.
- Deel op:
